MiG-17 | |
---|---|
Model | lovački avion |
Proizvođač | Mikoyan-Gurevich |
Dizajnirao | Mikoyan-Gurevich |
Prvi let | 14. januar 1950. |
Prvi komercijalni let | Oktobar 1952 |
Status | u ograničenoj upotrebi |
Glavni korisnici | Sovjetsko ratno vazduhoplovstvo (u prošlosti)
|
Broj napravljenih | 10.649, uključujući i po licenci proizvedenih u Češkoslovačkoj, Poljskoj i NR Kini. |
Varijante | PZL-Mielec Lim-6 Shenyang J-5 |
Mikojan-Gurevič MiG-17 (ruski: Микоян и Гуревич МиГ-17); NATO-oznaka: Fresco[1] je visoko-subsonični borbeni avion proizveden u Sovjetskom Savezu od 1952. godine. Osim u vojnoj avijaciji Sovjetskog Saveza, bio je u upotrebi u brojnim avijacijama Varšavskog pakta i drugih, prije svega arapskih i afričkih zračnih snaga. MiG-17 je proizveden po licenci u Kini kao Shenyang J-5 i u Poljskoj kao PZL-Mielec Lim-6. MiG-17 se i danas koristi od strane sjevernokorejskih zračnih snaga, a korišten je i u okršajima na Bliskom istoku i u Aziji .
MiG-17 predstavlja unapređenje borbenog mlaznjaka MiG-15, koji je proizvođen u Sovjetskom Savezu tokom Korejskog rata. Serijska proizvodnja MiG-17 započela je prekasno da bi ovaj model bio upotrebljen u ovom sukobu, a prvu borbenu upotrebu doživio je u Drugoj krizi u Tajvanskom moreuzu 1958. godine. Iako je MiG-17 prvobitno dizajniran da obara sporije leteće američke bombardere, pokazao je iznenađujući uspjeh kada su ga piloti Sjevernog Vijetnama koristili za borbu protiv američkih lovaca i lovaca-bombardera tokom Vijetnamskog rata, gotovo deceniju nakon njegovog prvobitnog poljetanja. Razlog tome je što je MiG-17 bio agilniji i upravljiviji od američkih F-4 Phantom i F-105 Thunderchief borbenih aviona, koji su bili fokusirani na brzinu i borbu na daljinu, kao i činjenica da je MiG-17 bio naoružan avionskim topom, što je nedostajalo početnim modelima F-4 Phantoma.[2]